زبان برنامه نویسی پایتون : مقدمه‌ای بر کدنویسی در Python

به عنوان یک فرد علاقمند به برنامه نویسی، در اکثر مواقع به دنبال زبانی خواهید بود که یادگیری آن آسان باشد، دارای کامیونیتی فعال و پویا، پشتیبانی عالی از سمت توسعه دهندگان و کتابخانه‌های جامع و پرکاربرد باشد و بتواند در توسعه برنامه‌های کاربردی به شما کمک کند. یکی از این زبان‌های پرکاربرد و مهم پایتون (Python) است. پایتون یک زبان برنامه نویسی فراگیر است که کاربردهای بسیار متنوعی دارد. از یادگیری ماشینی گرفته تا توسعه وب، زبان پایتون (Python) در صنایع و شرکت‌های بسیاری کاربرد دارد. این مقاله با راهنمایی گام به گام شما را با زیر و بم زبان برنامه نویسی پایتون آشنا می‌کند. پایتون (Python) چیست؟ کجا استفاده می‌شود؟ چرا زبان برنامه نویسی پایتون اینقدر محبوب است؟ چگونه پایتون (Python) را نصب کنیم؟ جواب تمامی این سوالات و همچنین برخی از اصول زبان پایتون (Python) که باید بدانید.

زبان برنامه نویسی پایتون (Python) چیست؟

پایتون یک زبان سطح بالا است که بعنوان یک زبان همه منظوره شناخته می‌شود. این زبان یکی از سریع ترین زبان‌های برنامه نویسی در جهان است که توسط مهندسان نرم افزار، ریاضیدانان، تحلیلگران داده، دانشمندان، مهندسان شبکه، دانشجویان و حسابداران استفاده می‌شود. پایتون یک زبان برنامه نویسی شی گرا است که از آن بعنوان یک زبان تفسیر شده یاد می‌شود زیرا کد منبع آن به کد بایت کامپایل، و سپس تفسیر می‌شود. کامپایلر پایتون (CPython)، معمولاً کد پایتون را قبل از تفسیر به کد بایتی کامپایل می‌کند.

چرا پایتون محبوب است؟

ویژگی‌های پایتون، در میان زبان‌های دیگر، چیزی است که آن را محبوب کرده‌است. به عنوان مثال، از تایپ پویا و اتصال پویا پشتیبانی می‌کند. در زبان‌هایی مانند جاوا اسکریپت، C و ++C، در مقدار دهی اولیه نمی‌توانید یک رشته را در متغیری از نوع int بریزید؛ چون در چنین مواردی، برنامه کامپایل نمی‌شود. ناگفته نماند که Python تا زمانی که کد اجرا نشود، نوع متغیر را نمی‌داند. علاوه بر این، پایتون به دلیل خوانایی بالا، فرآیند توسعه را تسریع می‌بخشد.

فهرستی از دلیل محبوبیت پایتون :

پایتون به عنوان یکی از زبان‌های برنامه‌نویسی محبوب در جهان، به دلایل متعددی مورد توجه قرار گرفته است. در اینجا به برخی از برجسته‌ترین دلایل اشاره می‌کنیم:

• سادگی یادگیری: Python به دلیل استفاده از سینتکس ساده و خوانا، زبانی بسیار آسان برای یادگیری است. این زبان از ساختارهای پیچیده پرهیز می‌کند و به همین دلیل، افراد مبتدی می‌توانند به سرعت مفاهیم پایه را درک کرده و شروع به برنامه‌نویسی کنند. وجود منابع آموزشی فراوان مانند کتاب‌ها، مقالات، دوره‌های آنلاین و … نیز به یادگیری آسان‌تر این زبان کمک می‌کند.
• خوانایی بالا: کدهای پایتون به دلیل شباهت به زبان انگلیسی، بسیار خوانا و قابل فهم هستند. این ویژگی، نه تنها یادگیری و نوشتن کد را آسان‌تر می‌کند، بلکه پروسه عیب‌یابی و توسعه کدها را نیز تسریع می‌بخشد. خوانایی بالا، همکاری بین برنامه‌نویسان مختلف را نیز تسهیل می‌کند.
• تطبیق‌پذیری: پایتون زبانی بسیار انعطاف‌پذیر و چندمنظوره است که می‌توان از آن برای طیف گسترده‌ای از پروژه‌ها استفاده کرد. از جمله کاربردهای محبوب پایتون می‌توان به توسعه وب، علم داده، یادگیری ماشین، هوش مصنوعی، اتوماسیون، و … اشاره کرد. وجود کتابخانه‌ها و چارچوب‌های مختلف برای پایتون، این زبان را به ابزاری قدرتمند برای حل مسائل مختلف تبدیل کرده است.
• جامعه کاربری فعال: پایتون از جامعه کاربری بسیار بزرگ و فعالی برخوردار است. این امر به معنای دسترسی به منابع آموزشی فراوان، انجمن‌های آنلاین برای پرسش و پاسخ، و کتابخانه‌های گسترده است. برنامه‌نویسان پایتون می‌توانند به راحتی از تجربیات و دانش یکدیگر استفاده کرده و در حل مشکلات خود یاری بگیرند.
• متن‌باز بودن: پایتون یک زبان متن‌باز است که به صورت رایگان در دسترس عموم قرار دارد. این موضوع به معنای عدم نیاز به پرداخت هزینه برای استفاده از این زبان و همچنین آزادی کامل در اصلاح و انتشار آن است. متن‌باز بودن پایتون، به نوآوری و پیشرفت سریع این زبان کمک شایانی کرده است.
• سرعت توسعه: پایتون به دلیل استفاده از سینتکس ساده و تمرکز بر خوانایی، زبانی است که به برنامه‌نویسان اجازه می‌دهد تا به سرعت کد را نوشته و اجرا کنند. این ویژگی، پایتون را به زبانی ایده‌آل برای انجام پروژه‌های سریع و همچنین برای یادگیری مفاهیم اولیه برنامه‌نویسی تبدیل کرده است.
• وجود کتابخانه‌ها و فریم‌ورک‌های قدرتمند: پایتون از کتابخانه‌ها و فریم‌ورک‌های قدرتمندی برای انجام طیف گسترده‌ای از وظایف برخوردار است. این کتابخانه‌ها و فریم‌ورک‌ها، بسیاری از وظایف پیچیده را به صورت آماده ارائه می‌کنند و به برنامه‌نویسان کمک می‌کنند تا در زمان خود صرفه‌جویی کرده و بر روی بخش‌های مهم‌تر پروژه خود تمرکز کنند.
• محبوبیت در میان شرکت‌ها و سازمان‌ها: پایتون (Python) به دلیل مزایای متعددی که دارد، توسط بسیاری از شرکت‌ها و سازمان‌های بزرگ در سراسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد. از جمله این شرکت‌ها می‌توان به گوگل، فیس‌بوک، یوتیوب، آمازون، و … اشاره کرد. استفاده از پایتون توسط این شرکت‌ها، تقاضا برای برنامه‌نویسان پایتون را افزایش داده و فرصت‌های شغلی بسیاری را در این زمینه ایجاد کرده است.

همچنین پایتون (Python) با دارا بودن قابلیت‌هایی مانند پایداری مثال‌زدنی، مقیاس‌پذیری بی‌نظیر و امنیت فوق‌العاده، انتخابی ایده‌آل برای توسعه نرم‌افزارهای پیچیده و حساس است.

نحوه نصب پایتون

نصب پایتون نسبتاً ساده است. می توانید آن را بر روی سیستم‌‎عامل‌های ویندوز، مک او اس و لینوکس (اوبونتو) نصب کنید.

در ادامه مطلب بر نحوه نصب پایتون در ویندوز تمرکز خواهیم کرد، اما شما می‌توانید گزینه‌های Mac OS و Linux را نیز برای نصب آن بر روی سیستم‌های مربوطه انتخاب کنید. 

نصب Python در ویندوز

1. ابتدا به وب سایت پایتون مراجعه کنید و آخرین نسخه پایتون را دانلود کنید.
2. فایل اجرایی دانلود شده را برای نصب پایتون اجرا کنید. نصب شامل IDLE، pip و مستندات است. IDLE (یک محیط توسعه یکپارچه) با رابط کاربری گرافیکی برای پایتون است که همراه با پیاده سازی پیش فرض زبان است. 

همچنین می‌توانید Pycharm را نیز نصب کنید (Pycharm یک IDE پایتون که توسط JetBrains توسعه یافته‌است). Pycharm به توسعه دهندگان کمک می‌کند تا کدهای منظم و قابل نگهداری بنویسند و تمام ابزارهای مورد نیاز برای توسعه کد شما در زبان Python را فراهم می‌کند. این به شما بستگی دارد که آیا می‌خواهید Pycharm را دانلود کنید، که برای Linux/Unix، Mac OS و Windows در دسترس است.

سلام به دنیا از زبان پایتون

اکنون که تنظیمات IDE مورد نیاز را دارید، می توانید شروع به نوشتن اولین برنامه خود کنید. اگر از Pycharm استفاده می کنید، مراحل زیر را دنبال کنید:

• روی «ایجاد پروژه جدید» در صفحه خوش آمدگویی PyCharm کلیک کنید.
• یک نام دلخواه برای پروژه خود وارد کنید.
• یک پوشه ایجاد کنید و سپس روی نام پوشه کلیک راست کرده و New -> Python File را انتخاب کنید.
• این کد را تایپ کنید:

# this program prints Hello World on the screen

Print(‘Hello World’)

• فایل را به عنوان HelloWorld.py ذخیره کنید.
• فایل HelloWorld.py را اجرا کنید.
• خروجی به صورت – Hello World روی صفحه نمایش داده می‌شود.

تبریک اولین برنامه پایتون شما آماده است! 😊

ویژگی‌های زبان پایتون

زبان پایتون (Python) چندین ویژگی اساسی دارد که به شما کمک می‌کند تا برنامه‌های کاربردی خود را بهتر و قابل درک‌تر بنویسید. اگر تجربه‌ای در مورد زبان برنامه نویسی دیگری داشته باشید، ممکن‌است با موضوعات زیر آشنا باشید.

• کامنت گذاری
• کلمات کلیدی و شناسه‌ها
• متغیرها، ثابت‌ها
• انواع داده‌ها
• کنترل جریان
• کارکرد
• کلاس‌ها و اشیاء
• رسیدگی به استثنا
• مدیریت فایل‌ها

کامنت

وقتی به اکثر برنامه‌ها نگاه می‌کنیم، درک منطق آن از طریق یک نگاه گذرا می‌تواند دشوار باشد. کامنت‌ها عبارت‌هایی هستند که در برنامه‌ها اجرا نمی‌شوند و بر خروجی تأثیر نمی‌گذارند، اما خوانایی کد را بهبود می‌بخشند. کامنت‌هایی که به زبان انگلیسی ساده نوشته شده‌اند، به هر کاربری اجازه می‌دهد تا آنچه را که در برنامه می‌گذرد را بخواند و بفهمد.

دو روش برای نوشتن کامنت در پایتون وجود دارد:

کامنت تک خطی: مطابق شکل زیر

# this line is a sample python comment. The program adds two numbers.

X = 6

Y = 10

Z = x + y

Print(“# Hello World ")

print(z)

با این حال، “#” در بیانیه برنامه یک کامنت نیست بلکه بعنوان بخشی از خروجی خواهد بود:

# Hello World

16

اگر کامنت خارج از دستور برنامه بود، چاپ نمی‌شد، بلکه فقط برای خواننده کد قابل مشاهده بود.

کامنت چند خطی

برای یک کامنت چند خطی در پایتون، باید از سه نقل قول تکی در ابتدا و انتهای کامنت استفاده کنید، همانطور که در زیر نشان داده شده‌است.

‘’’

This is a sample multi

Line comment Python will ignore these

Lines.

‘’’

print(“Hello World”)

کلمات کلیدی و شناسه‌ها

کلمات کلیدی، کلمات رزرو شده در زبان پایتون هستند. بنابراین، شما نمی‌توانید از کلمات کلیدی برای نام گذاری متغیرها، کلاس‌ها، توابع و غیره استفاده کنید. این کلمات کلیدی جریان و ساختار زبان را تعریف می‌کنند.

شناسه‌ها نام‌هایی هستند که به متغیرها، توابع و کلاس‌هایی که تعریف می‌کنید داده می‌شود. قوانین خاصی وجود دارد که هنگام نام گذاری شناسه‌ها باید به خاطر بسپارید.

• شناسه‌ها می‌توانند ترکیبی از حروف کوچک (a تا z) یا بزرگ (A تا Z) یا ارقام (0 تا 9) یا زیرخط _ باشند. نام‌هایی مانند displayNamesClass، intSalary_1، _myName همگی شناسه‌های معتبر هستند.
• شناسه نمی‌تواند با یک رقم شروع شود. “1Value” نامعتبر است، اما “Value1” معتبر است.
• هنگام نام گذاری شناسه‌ها نمی‌توانید از نمادهای خاصی مانند !، @، #، $، % و غیره استفاده کنید.
• پایتون یک زبان حساس به حروف بزرگ و کوچک است، بنابراین employerName و EMPLOYERname یکسان نیستند.

متغیرها و ثابت‌ها

از متغیرها برای ذخیره داده‌ها استفاده می‌شود که بعداً می‌توان از آن‌ها استفاده کرد و در صورت نیاز در برنامه تغییر داد.

empName = “Jason”

empNo = 19160

The = operator is used to assign a value to the variable

print(empName)

Will show the output as - Jason

empName = “Susie”

print(empName)

خروجی به صورت زیر خواهد بود:

Susie

از آنجایی که پایتون یک زبان تایپ شده پویا است، لازم نیست نگران نوع داده متغییر در هنگام اعلام آن باشید. هنگامی که کد اجرا می‌شود، نوع متغیر بر اساس مقدار موجود در آن مشخص می‌شود.

ثابت‌ها انواعی از متغیرها هستند که مقدار آنها قابل تغییر نیست. می‌توانید یک فایل config.py ایجاد کنید و ثابت‌های خود را در آن ذخیره کنید و هر جای دیگر که لازم باشد از آن‌ها در کد خود استفاده کنید.

بعنوان مثال:

config.py file will contain constants such as:

COMPANYNAME=DATAINC

COMPANYLOC=SAN FRANCISCO

برای استفاده از ثابت‌های config.py در کد، موارد زیر را انجام دهید:

import config

# this is the config.py file that you have included in your program because you have to

# access the constants which are in the file.

print(config.COMPANYNAME)

print(config.COMPANYLOC)

وقتی برنامه را اجرا می‌کنید خروجی به صورت زیر خواهد بود:

DATAINC

SAN FRANCISCO

Literals داده‌هایی هستند که به یک متغیر یا یک ثابت نسبت داده می‌شوند. پایتون دارای متغیرهایی مانند رشته، عدد، بولین، یک Literal خاص به نام None و مجموعه literalها است.

نمونه‌ای از انواع متغییرها در زبان پایتون:

• رشته (String): ‘b = “Hamiya” ،c = ‘1234 هرچیزی که داخل کوتیشن یا دابل کوتیشن قرار بگیرد را String می‌گوییم.
• عدد (number): 100 ،-46.89 هر عدد صحیح، اعشاری، گنگ و…
• بولین (Boolean): این متغیر فقط 2 مقدار دارد (درست/غلط).

انواع داده‌ها

در پایتون، انواع داده‌ها بر اساس مقادیری که متغیرها دارند شناسایی می‌شوند. پایتون یک زبان شی گرا است و از این رو متغیرها به عنوان اشیا و انواع داده‌ها، Class در نظر گرفته می‌شوند. از آنجایی که پایتون یک زبان پویا است، لازم نیست قبل از استفاده، متغیرها و نوع آن‌‌ها را تعریف کنید.

برخی از انواع داده‌های مهم به شرح زیر است:

شماره (Numbers)

Int ،float و Complex انواع داده ای هستند که Numbers را نشان می دهند.

a = 5

b = 8.77

c = 2+3j

رشته (String)

یک رشته دنباله‌ای از کاراکترهای یونیکد است. برای نمایش رشته‌ها می‌توانید از کوتیشن تکی و یا دوتایی استفاده کنید. رشته‌های چند خطی را می‌توان با استفاده از کوت‌های سه گانه ( ”’ ) یا کوت‌های دو گانه ( ” ) نشان داد. نوع داده رشته در پایتون str است. مثلا:

S = “هامیا ژورنال” یا جمله‌ای دیگر مثل “فروشگاه اینترنتی هامیا“

بولین (Boolean)

اگر مقدار یک متغیر True یا False باشد، پایتون نوع داده متغیر را Boolean در نظر می‌گیرد.

If (number % 2) = 0

noEven = True # noEven is of Boolean type

else

noEven = False

لیست (List)

نوع داده List یک توالی مرتب شده از مقادیر است. لازم نیست همه مقادیر در یک لیست از یک نوع داده باشند. لیست‌‌ها تغییر پذیر هستند و مقدار موجود در یک لیست نیز قابل تغییر می‌باشد. لیست‌ها به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تاپل (Tuple)

تاپل‌ها نیز شبیه به لیست‌ها هستند، زیرا آن‌ها یک توالی مرتب شده از مقادیر هستند. با این حال، مقادیر در یک تاپل قابل تغییر نیستند (غیر قابل تغییر). آن‌ها سریعتر از لیست‌ها هستند زیرا به صورت پویا تغییر نمی‌کنند.

مجموعه‌ها (set)

مجموعه، جمعی از داده‌های نامرتب و نمایه نشده از اقلام است. خروجی مجموعه مقادیر منحصر به فردی را نشان می‌دهد.

دیکشنری

مجموعه‌ای نامرتب از جفت‌های کلید و ارزش است و با کلیدها قابل دسترسی می‌باشد بطوری که کلیدها می‌توانند از هر نوع داده‌ای باشند.

شما همچنین می‌توانید یک نوع داده را به دیگری تبدیل کنید که به این عمل تبدیل نوع می‌گویند.

کنترل جریان یا شروط

در دنیای برنامه‌نویسی، شرط‌ها حکم دروازه‌بان‌هایی را دارند که به برنامه‌ها اجازه می‌دهند بر اساس شرایط مختلف، مسیرهای متفاوتی را طی کنند. این دروازه‌بان‌ها با بررسی صحت یا عدم صحت گزاره‌های تعریف‌شده، تعیین می‌کنند که کدام بخش از کد باید اجرا شود و کدام بخش باید نادیده گرفته شود.

جزای اصلی یک شرط:

• شرط: گزاره‌ای که صحت یا عدم صحت آن بررسی می‌شود.
• دستورالعمل‌های if: دستورات کدی که در صورت درست بودن شرط اجرا می‌شوند.
• دستورالعمل‌‎های else if یا elif: دستورات کدی که در صورت درست نبودن شرط اول اجرا می‌شوند. همچنین برای بررسی چندین شرط به صورت متوالی نیز استفاده می‌شوند.
• دستورالعمل‌های else: دستورات کدی که در صورت نادرست بودن شروط قبل از خود، اجرا می‌شوند.

برنامه زیر مثبت یا منفی بودن عدد را بررسی می‌کند و در صورت مثبت، منفی یا صفر بودن عدد، پیام مناسبی را نمایش می‌دهد. می‌توانید همان برنامه را گسترش دهید تا elif را نیز در بر بگیرد.

num = 3.4

if num > 0:

print("Positive number")

elif num == 0:

print("Zero")

else:

print("Negative number")

می‌توانید از if های تودرتو استفاده کنید. به عنوان مثال، می‌توانید یک دستور if…elif…else در داخل یکی از عبارات if…elif…else داشته باشید.

حلقه‌ها

یک حلقه دنباله‌ای از دستورات است که به طور مداوم تکرار می‌شود تا زمانی که به یک شرط برسد. سه نوع حلقه در پایتون وجود دارد.

نمونه‌ای از یک حلقه: 

# Program to print values stored in a list

# List of numbers

numbers = [6, 5, 3, 8, 4]

# iterate over the list and print the values one by one

for val in numbers:

print(val)

حلقه while: 

حلقه while شبیه به حلقه for است، اما در حلقه for تعداد دفعاتی که قرار است تکرار شود را می‌دانید. یک حلقه while تا زمانی اجرا می‌شود که یک شرطْ درست باشد.

این برنامه تمام اعداد از 1 تا 9 را چاپ می‌کند:

num = 1

# loop will repeat itself as long as

# num < 10 remains true

while num < 10:

 print(num)

#incrementing the value of num

 num = num + 1

break و continue در حلقه‌ها برای تغییر جریان در حلقه استفاده می‌شود. شکست برای خروج از حلقه برای یک شرایط خاص استفاده می‌شود و از این رو، از یک شرط if پیروی می‌کند. ادامه برای رد شدن از مجموعه ای از دستورالعمل‌ها و رفتن به حلقه تکرار بعدی استفاده می‌شود.

مثالی از استراحت و ادامه :

for num in [20, 11, 9, 66, 4, 89, 44]:

# Skipping the iteration when number is even

if num%2 == 0:

continue

# This statement will be skipped for all even numbers

 print(num)

# program to display all the elements before number 88

for num in [11, 9, 88, 10, 90, 3, 19]:

 print(num)

if(num==88):

 print("The number 88 is found")

 print("Terminating the loop")

break

Pass: 

Pass یک ویژگی جالب در پایتون است. و بعنوان جانشین عمل می‌کند. یعنی اگر می‌خواهید از یک تابع استفاده کنید، اما برای کد تابع آماده نیستید، می‌توانید از «pass» استفاده کنید. در اینجا کامپایلر پایتون «pass» را نادیده نمی‌گیرد، اما فرض می‌کند که در حال حاضر هیچ کاری انجام نمی‌دهد.

# pass is just a placeholder for

# functionality to be added later.

sequence = {'p', 'a', 's', 's'}

for val in sequence:

pass # do nothing as of now

توابع (Functions)

Functions مجموعه‌ای از مراحل یا بلوک کدی است که وظیفه خاصی را انجام می‌دهد. معمولاً یک پارامتر ورودی را می‌پذیرد، یک فرآیند را انجام می‌دهد و یک نتیجه را برمی‌گرداند. یک تابع را می‌توان از تابع دیگری یا از برنامه اصلی فراخوانی کرد. توابع در کدنویسی بسیار مهم هستند و باعث تسهیل در عملیات اجرا می‌گردند.

مزایای استفاده از تابع در برنامه عبارتند از:

• خوانایی کد را بهبود می‌بخشد.
• توابع را می‌توان به دفعات دلخواه در طول برنامه استفاده مجدد کرد.
• تابع کد را ماژولار می‌کند، بنابراین می‌توانید از خطاها جلوگیری کنید.

دو نوع تابع در پایتون وجود دارد:

• توابع داخلی: این توابع از پیش تعریف شده‌اند. شما نیازی به تعریف تابع ندارید، فقط باید تابع را در هر کجا که لازم است فراخوانی کنید.
• توابع تعریف شده توسط کاربر: توابعی که در کد خود برای یک فرآیند خاص ایجاد می‌کنید، توابع تعریف شده توسط کاربر هستند.

نمونه تابع در پایتون:

def multiply_nos(num1, num2) # this is the definition of your function with 2 input parameters

return num1 * num2 # function returns the product of 2 numbers

# now you are calling the function in your program

product = multiply_nos(5,6)

print(product)




The output will be: 

30

کلاس و اشیاء (Class and Objects)

پایتون یک زبان برنامه نویسی شی گرا (OOP) است و چهار اصل OOP را برآورده می‌کند: کپسوله سازی، انتزاع، وراثت و چندشکلی. شما می‌توانید کلاس‌ها و اشیاء را با ویژگی‌ها و مِتُدها ایجاد کنید.

Class: 

صفت‌ها خصوصیات کلاس و متدها توابعی هستند که مختص کلاس هستند. کلاس طرحی از یک شی کامل است بطوری که شما می‌توانید یک کلاس را به عنوان یک اسکلت با ویژگی‌ها و متدهای خاص تصور کنید.

Object: 

هنگامی که شما یک نمونه از کلاس با ویژگی‌های خاص ایجاد می‌کنید، یک شی را طراحی کرده‌اید. مثال زیر به شما کمک می‌کند تا قضیه را بهتر درک کنید.

# this is a class

class box:

figuretype = “3D” # this is a class attribute

def boxdimension(self, length, breadth, height)

# these are instance attributes and boxdimension a class method

print (length* breadth * height)

#now you can create an instance of this class

 objsquare = box() # objsquare is an object

 objsquare.boxdimension(10,20,30)

# you are passing these three numbers and the volume of

# the box will be shown as the output

استفاده از کلاس‌هایی مانند توابع خوب است زیرا ماژولار بودن کدها و در نهایت برنامه را افزایش می‌دهد و کد را برای دفعات مکرر قابل استفاده می‌کند. آن‌ها می‌توانند زمانی استفاده شوند که شما نیاز به نمایش مجموعه‌ای از ویژگی‌ها و روش‌هایی دارید که به طور مکرر در قسمت‌های دیگر برنامه شما استفاده می‌شوند.

رسیدگی به استثنا

خطاهایی که در حین اجرا شناسایی می‌شوند استثنا نامیده می‌شوند. استثناها را می‌توان در پایتون مدیریت کرد. انواع مختلفی از استثناها وجود دارد که در برنامه شما قابل رسیدگی است. چند نمونه از استثناها عبارتند از ValueError، KeyboardInterrupt، OSError و ZeroDivisionError.

مثالی برای مدیریت استثنا:

def this_fails():

x = 1/0

try:

this _fails()

except ZeroDivisionError as err:

print(‘Handling run time error error name is :’, err)

شما می‌توانید استثناهای خود را با ایجاد یک کلاس استثنای جدید تعریف کنید. استثناها معمولاً باید به طور مستقیم یا غیر مستقیم از کلاس Exception مشتق شوند.

مدیریت فایل

مدیریت فایل به معنای باز کردن یک فایل، خواندن، نوشتن در آن و بستن آن است.

به عنوان مثال، برای باز کردن یک فایل متنی، می‌توانید با استفاده از یک تابع داخلی با نام Open در پایتون انجام دهید.

f = open("test.txt") # open file in current directory

f = open("C:/Python33/README.txt") # specifying full path

f.close()

با استفاده از تابع close می‌توانید یک فایل را ببندید. فایل‌ها را می‌توان در حالت‌های مختلفی مانند فقط خواندنی، فقط نوشتنی و غیره باز کرد.

بخوانید و برنامه ریزی کنید تا درباره پایتون بیشتر بدانید!

آنچه تاکنون خوانده‌اید فقط نوک کوه یخ است. برنامه نویسی پایتون چیزهای بیشتری دارد که بهتر است از طریق خواندن اسناد و برنامه نویسی و تمرین‌های مکرر یاد بگیرید. اگر می‌خواهید درباره زبان پایتون بیشتر بدانید، موضوعات پیشرفته‌ای مانند تکرارکننده‌های پایتون، روال‌های مشترک، تزئین‌کننده‌ها، ژنراتورها را بررسی کنید. و البته روی پروژه‌های خود بسیار کار کنید!