اتریوم چیست؟ معرفی کامل پلتفرم بلاک چینی و ارز دیجیتال اتر

اتریوم، به عنوان دومین ارز دیجیتال بزرگ جهان پس از بیت کوین، تنها یک پلتفرم برای تبادل ارزهای دیجیتال نیست، بلکه یک انقلاب در فناوری بلاک چین محسوب می‌شود. این شبکه غیرمتمرکز با ارائه قابلیت‌های پیشرفته‌ای مانند قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps)، فرصت‌های جدیدی را برای توسعه‌دهندگان و سرمایه‌گذاران فراهم کرده است. با The Merge و ارتقاء به اتریوم 2.0، این پلتفرم آماده است تا دنیای ارزهای دیجیتال را با سرعت و کارایی بیشتر متحول کند. در ادامه‌ی این مقاله از هامیا ژورنال، با مزایا، معایب و کاربردهای اتریوم بیشتر آشنا خواهید شد و خواهید دید که چرا این فناوری آینده اقتصاد دیجیتال را شکل خواهد داد.

اتریوم (Ethereum) چیست؟

اتریوم (Ethereum)، به مثابه یک پلتفرم نرم افزاری با ماهیت متن‌باز و همتا به همتا، بر پایه فناوری بلاک چین استوار است. این پلتفرم، ضمن دارا بودن ارز دیجیتال بومی خود موسوم به اتر (Ether)، از زبان برنامه‌نویسی سالیدیتی (Solidity) نیز بهره می‌برد. بلاک چین به عنوان فناوری‌ای مبتنی بر دفتر کل توزیع‌شده (DLT)، مجموعه‌ای دائمی و دست‌نخورده از سوابق را نگهداری می‌کند. اتریوم در مقام رقیب اصلی بیت کوین جایگاه ویژه‌ای یافته است.

اتریوم به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد تا برنامه‌های غیرمتمرکز را خلق کنند. فرآیند استخراج، منجر به تولید توکن‌های اتر می‌شود که هم به عنوان ارز و هم برای پرداخت هزینه‌های استفاده از شبکه اتریوم به کار می‌روند. این پلتفرم همچنین از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کند که نوعی قرارداد دیجیتال محسوب می‌شوند.

ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin)، پژوهشگر ارزهای دیجیتال، ایده افزودن یک زبان اسکریپت‌نویسی برای برنامه‌نویسی به بیت کوین را نخستین بار در سال 2013 مطرح کرد. توسعه اتریوم با برگزاری یک فروش جمعی آنلاین، که نوعی جمع‌آوری سرمایه از طریق صدور توکن‌های ارز دیجیتال است، تأمین مالی شد و این پروژه در 30 ژوئیه 2015 به صورت آنلاین آغاز به کار کرد.

Ethereum چگونه کار می کند؟

اتریوم از یک شبکه‌ی بلاکچین بهره می‌برد که مجموعه‌ای از گره‌ها یا رایانه‌های داوطلب را در بر می‌گیرد. این گره‌ها با تلاش برای استخراج توکن‌های اتر، به ایجاد رمزنگاری زیربنایی این ارز دیجیتال کمک می‌کنند. از آنجا که فرایند استخراج مستلزم صرف منابع محاسباتی قابل توجهی است، ماینرها به عنوان پاداش، توکن‌های اتر دریافت می‌کنند.

پلتفرم اتریوم، ماشین مجازی اتریوم (EVM) را ارائه می‌دهد که از نظر محاسباتی کامل است. EVM، اسکریپت‌ها را در سراسر شبکه توزیع‌شده گره‌های عمومی اجرا می‌کند و بدین ترتیب، قدرت محاسباتی مورد نیاز برای اجرای برنامه‌های غیرمتمرکز را در اختیار توسعه‌دهندگان قرار می‌دهد. توسعه‌دهندگان می‌توانند با خریداری اتر، هزینه استفاده از شبکه را پرداخت کنند یا با استخراج توکن‌ها، به عضوی از شبکه تبدیل شوند. مکانیسم داخلی موسوم به گاز (Gas)، وظیفه تعیین قیمت تراکنش‌ها در شبکه را بر عهده دارد.

قراردادهای هوشمند، همانند بلاکچینی که دفتر کل تراکنش‌های ارز دیجیتال اتر را ثبت می‌کنند، در سراسر شبکه توزیع می‌شوند. این قراردادهای دیجیتال، حاوی شرط‌هایی هستند که تا زمان تحقق آن‌ها، بر روی اسکریپت‌ها اجرا می‌شوند. اتریوم، مکانیسم‌های داخلی برای تشخیص عدم تحقق توافقات در نظر گرفته است. قراردادهای هوشمند را می‌توان برای مبادله دارایی‌هایی مانند املاک، پول و سهام، با پشتوانه توکن‌های اتر، به کار گرفت.

از زمان آغاز به کار اتریوم در ژوئیه 2015 تا 15 سپتامبر 2022، این پلتفرم از الگوریتم اجماع اثبات کار (PoW) برای اجرا و تأیید تراکنش‌های ارز دیجیتال بر بستر بلاک چین اصلی اتریوم (Ethereum Mainnet) استفاده می‌کرد. اثبات کار، نوعی الگوریتم اجماع است که برای تأیید و یکپارچگی داده‌ها به کار می‌رود.

در 15 سپتامبر 2022، جامعه اتریوم با انتقال به الگوریتم اجماع اثبات سهام (PoS) بر روی بیکن چین (Beacon Chain)، رویدادی موسوم به “ادغام (The Merge)” را به انجام رساند. انتقال به اثبات سهام، مزایایی همچون افزایش سرعت بالقوه تراکنش‌ها و کاهش چشمگیر مصرف انرژی برای پردازش و تأیید تراکنش‌ها را برای اتریوم و کاربران آن به همراه داشت.

Ethereum و Ether: تفاوت چیست؟

اتریوم، شبکه‌ای مبتنی بر بلاکچین است که به توسعه‌دهندگان امکان ساخت برنامه‌ها و قراردادهای هوشمند را می‌دهد. این پلتفرم، همچون بلاک چین، قابلیت کاربرد در طیف گسترده‌ای از برنامه‌ها، از جمله کاربردهای مالی متنوع را داراست.

اتر (ETH)، ارز دیجیتال بومی اتریوم است که مبادلات آن بر روی پلتفرم اتریوم صورت می‌گیرد. اتر یکی از بسیاری از ارزهای دیجیتال است که در شبکه اتریوم قابل معامله بوده و به عنوان پاداش ماینرها در فرایند افزودن بلوک‌های جدید به بلاک چین نیز به کار می‌رود.

اتر، به عنوان سوخت شبکه اتریوم، از آن پشتیبانی می‌کند و هزینه خدمات محاسباتی و برنامه‌های ساخته شده بر روی این پلتفرم را تأمین می‌نماید.

به عنوان مثال، اجرای هر برنامه بر روی اتریوم مستلزم مصرف منابع است. توسعه‌دهندگان برای تأمین مالی و پشتیبانی از برنامه خود در شبکه، از توکن‌های اتر استفاده می‌کنند.

کاربردها و موارد استفاده Ethereum

بنیاد اتریوم بر این باور است که اتریوم قابلیت رمزنگاری، تمرکززدایی، ایمن‌سازی و معامله تقریباً تمامی دارایی‌ها را دارا می‌باشد.

از جمله کاربردهای متعدد اتریوم می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

• خرید و فروش ارزهای دیجیتال از جمله اتر و سایر توکن‌های ERC-20 قابل تعویض
• میزبانی قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps)
• انجام فعالیت‌های مالی به صورت غیرمتمرکز
• مبادله توکن‌های غیرقابل تعویض
• تأمین زیرساخت نرم‌افزاری سازمانی مبتنی بر اتریوم به صورت مستقل از زنجیره عمومی اتریوم
• توسعه بازی‌های ویدیویی مبتنی بر اتریوم که در آن کاربران از طریق بازی کردن، ارز دیجیتال واقعی کسب می‌نمایند

اتریوم قابلیت کاربرد در طیف گسترده‌ای از حوزه‌ها را دارا است. برخی از مهم‌ترین کاربردهای آن عبارتند از:

• مبادلات رمزارزی: خرید و فروش انواع رمزارزها، از جمله اتر و توکن‌های استاندارد ERC-20، بر بستر اتریوم امکان‌پذیر است.
• میزبانی برنامه‌های غیرمتمرکز و قراردادهای هوشمند: اتریوم بستری مناسب برای اجرا و مدیریت قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز فراهم می‌آورد.
• فعالیت‌های مالی غیرمتمرکز: انجام انواع فعالیت‌های مالی نظیر وام‌دهی، قرض‌گیری و سرمایه‌گذاری به صورت غیرمتمرکز بر روی اتریوم امکان‌پذیر است.
• مبادله توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT): اتریوم بستری محبوب برای خرید، فروش و مبادله توکن‌های غیرقابل تعویض است که نمایانگر مالکیت دارایی‌های دیجیتال منحصر به فرد هستند.
• تأمین زیرساخت نرم‌افزاری سازمانی: اتریوم می‌تواند به عنوان زیرساخت نرم‌افزاری برای سازمان‌ها مورد استفاده قرار گیرد و امکان ایجاد شبکه‌های خصوصی و مستقل را فراهم آورد.
• صنعت بازی‌های ویدیویی: اتریوم در حوزه بازی‌های ویدیویی نیز کاربرد دارد و امکان ایجاد بازی‌هایی را فراهم می‌آورد که در آن‌ها کاربران می‌توانند از طریق بازی کردن، ارز دیجیتال کسب کنند.

پروژه‌های متعددی بر پایه اتریوم شکل گرفته است که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

1. همکاری مایکروسافت و ConsenSys: این دو غول فناوری با هدف ارائه محیطی ابری برای توسعه بلاک چین به مشتریان سازمانی و توسعه‌دهندگان، اقدام به ایجاد سرویس بلاک چین اتریوم بر روی پلتفرم Azure نموده‌اند.
2. شراکت Advanced Micro Devices و ConsenSys: این دو شرکت با هدف ایجاد شبکه‌ای از مراکز داده مبتنی بر زیرساخت اتریوم، اقدام به تشکیل یک شرکت مشترک نموده‌اند.

اتریوم در مقایسه با بیت کوین: تفاوت‌های کلیدی

بیت کوین به عنوان پرکاربردترین ارز دیجیتال شناخته می‌شود و اتریوم نیز در جایگاه دومین ارز دیجیتال قرار دارد. لازم به ذکر است که اصطلاح “بیت کوین”، به اشتباه، هم به شبکه بلاک چین و هم به خود ارز دیجیتال اطلاق می‌شود، در حالی که “اتریوم” به شبکه اشاره دارد و “اتر” ارز دیجیتال مربوط به آن است.

مقایسه شبکه‌های بیت کوین و اتریوم نشان‌دهنده تفاوت‌های قابل توجهی در آن‌ها است. برخی از این تفاوت‌ها عبارتند از:

• اختصارات: به منظور اختصار، از BTC برای اشاره به ارز دیجیتال بیت کوین و ETH برای اتر استفاده می‌شود.
• تاریخچه پیدایش: بیت کوین به عنوان نخستین ارز دیجیتال جهان در سال 2009 میلادی معرفی گردید. اتریوم نیز در سال 2015 به عنوان تکمیل‌کننده بیت کوین مطرح شد؛ اما به تدریج این دو ارز دیجیتال به رقابت با یکدیگر پرداختند.
• روش‌های معاملاتی: در حالی که بیت کوین صرفاً برای معاملات ارز دیجیتال طراحی شده است، اتریوم با ارائه قراردادهای هوشمند، امکان انجام انواع مختلفی از مبادلات را فراهم می‌آورد.
• زمان تأیید تراکنش‌ها: متوسط زمان تأیید یک تراکنش در شبکه اتریوم حدود 12 ثانیه است که در مقایسه با بیت کوین با متوسط زمان 10 دقیقه، سرعت بالاتری دارد.
• مکانیسم اجماع: بیت کوین از الگوریتم اثبات کار (PoW) برای تأیید تراکنش‌ها بهره می‌برد، در حالی که اتریوم پس از گذراندن هفت سال با الگوریتم اثبات کار، در سال 2022 به الگوریتم اثبات سهام (PoS) مهاجرت نمود.
• قابلیت اجرای کد: تراکنش‌های اتریوم قابلیت پیوست کد قابل اجرا را دارا هستند، در حالی که تراکنش‌های بیت کوین فاقد این قابلیت می‌باشند. این ویژگی به اتریوم امکان می‌دهد تا برنامه‌های غیرمتمرکز و تراکنش‌های مشروط را پشتیبانی نماید.
• رمزنگاری: هر دو شبکه از الگوریتم‌های رمزنگاری متفاوتی بهره می‌برند. اتریوم از الگوریتم Ethash و بیت کوین از الگوریتم SHA-256 استفاده می‌کند.

مزایای اتریوم

اتریوم، همچون دیگر بلاکچین‌ها، از مزایای متعددی برخوردار است که آن را به یک پلتفرم جذاب برای توسعه‌دهندگان و کاربران تبدیل کرده است. برخی از مهم‌ترین مزایای اتریوم عبارتند از:

• غیرمتمرکزسازی: اتریوم به عنوان یک شبکه غیرمتمرکز، از دخالت هرگونه نهاد مرکزی مستقل است. استفاده از فناوری بلاک چین و امکان انجام تراکنش‌های همتا به همتا، به کاربران اجازه می‌دهد بدون نیاز به واسطه، به مبادله ارزش و ذخیره داده بپردازند.
• دسترسی‌پذیری بالا: ماهیت غیرمتمرکز اتریوم، باعث افزایش پایداری و دسترسی‌پذیری آن می‌شود. در صورت بروز اختلال در یکی از گره‌های شبکه، عملکرد کلی شبکه با وقفه مواجه نخواهد شد.
• حفظ حریم خصوصی: کاربران اتریوم می‌توانند در حین انجام تراکنش‌ها، هویت خود را ناشناس نگه دارند. برای استفاده از برنامه‌های مبتنی بر اتریوم، نیازی به ارائه اطلاعات شخصی نیست.
• امنیت بالا: ساختار غیرمتمرکز اتریوم، امنیت شبکه را به شدت افزایش داده است. هک کردن شبکه اتریوم مستلزم کنترل همزمان اکثر گره‌های شبکه است که عملیاتی بسیار دشوار و تقریباً غیرممکن است.
• ماهیت بدون مجوز: هر فردی می‌تواند در شبکه اتریوم مشارکت کند و نیازی به مجوز خاصی نیست. این ویژگی در تضاد با بلاک چین‌های مجوزدار قرار دارد که دسترسی به آن‌ها محدود به افراد یا سازمان‌های مشخصی است.
• کاهش ابهام در قراردادها: قراردادهای هوشمند به عنوان پایه مبادلات در اتریوم، با ارائه قوانین دقیق و غیرقابل تغییر، موجب کاهش ابهام و افزایش اطمینان در اجرای تعهدات طرفین می‌شوند. به عنوان مثال، در قراردادهای هوشمند، شرایط پرداخت به صورت دقیق و غیرقابل تغییر تعریف می‌شود و نیازی به تفسیرهای شخصی نیست.

معایب اتریوم

پلتفرم اتریوم علی‌رغم مزایای فراوان، با برخی چالش‌ها نیز مواجه است. دو انتقاد اصلی بر این پلتفرم وارد می‌شود:

1. مصرف بالای انرژی: استفاده از الگوریتم اثبات کار (PoW) در نسخه‌های اولیه اتریوم، منجر به مصرف انرژی بسیار زیادی می‌شد. در این مکانیسم، تمام گره‌های شبکه به صورت موازی و مستقل، محاسبات پیچیده‌ای را برای تأیید تراکنش‌ها انجام می‌دادند که به مصرف انرژی قابل توجهی منجر می‌شد. این امر نگرانی‌هایی را در خصوص تأثیر زیست‌محیطی اتریوم ایجاد کرده بود. با این حال، با انتقال به مکانیسم اجماع اثبات سهام (PoS)، این مشکل تا حد زیادی برطرف شده است.
2. چالش‌های امنیتی: آسیب‌پذیری‌های قراردادهای هوشمند در بلاک چین‌های عمومی، از جمله اتریوم، به دلیل ماهیت شفاف و عمومی آن‌ها، می‌تواند منجر به سوءاستفاده مهاجمان شود. در برخی موارد، شناسایی و رفع این آسیب‌پذیری‌ها زمان‌بر بوده و فرصتی برای مهاجمان ایجاد می‌کند.

با مهاجرت اتریوم از الگوریتم اثبات کار به اثبات سهام در سپتامبر 2022، بسیاری از نگرانی‌ها در خصوص مصرف انرژی و امنیت این پلتفرم مرتفع شده است. مکانیسم اثبات سهام با کاهش نیاز به انجام محاسبات پیچیده، مصرف انرژی شبکه را به طور قابل توجهی کاهش داده است. همچنین، تمرکززدایی بیشتر در این مکانیسم، امنیت شبکه را افزایش داده و احتمال وقوع حملات را کاهش داده است.

یکی از انتقادات وارد بر این رویکرد، تمرکززدایی ناکافی قدرت استخراج در دست گروه کوچکی از افراد است. این امر امکان اعمال نفوذ و هماهنگی بیشتری را برای این گروه فراهم آورده و پتانسیل ایجاد ریسک‌های امنیتی را افزایش می‌دهد.

علاوه بر موارد ذکر شده، اتریوم با چالش‌های دیگری نیز مواجه است که عبارتند از:

• سطح بالای مانع ورود: ورود به حوزه توسعه و استفاده از اتریوم مستلزم دانش فنی و تخصصی قابل توجهی است که این امر، مانع ورود بسیاری از افراد عادی به این حوزه می‌شود.
• هزینه‌های توسعه بالا: توسعه و اجرای پروژه‌های مبتنی بر اتریوم، به دلیل پیچیدگی‌های فنی و نیاز به زیرساخت‌های خاص، هزینه‌های قابل توجهی را در پی دارد.
• پیچیدگی استفاده: استفاده از اتریوم برای افرادی که با فناوری بلاک چین آشنایی چندانی ندارند، دشوار و پیچیده است.

اتریوم 2.0 (Ethereum 2.0)

اتریوم 2.0، که با نام‌های ETH 2.0 یا سرنیتی نیز شناخته می‌شود، بروزرسانی گسترده‌ای است که در سال 2022 بر شبکه اتریوم اعمال شد. هدف اصلی این ارتقاء، افزایش چشمگیر ظرفیت پردازش تراکنش‌های شبکه از 15 تراکنش در ثانیه به ده‌ها هزار تراکنش در ثانیه است. این هدف با تقسیم‌بندی کارها بین چندین بلاک چین موازی که به یک مکانیسم اجماع اثبات سهام مشترک متصل هستند، محقق می‌شود. بدین ترتیب، دستکاری هر یک از این بلاک چین‌ها به تنهایی مستلزم دستکاری کل شبکه بوده و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست.

اجرای اتریوم 2.0 به صورت مرحله‌ای و تدریجی در حال انجام است که شامل سه مرحله اصلی زیر می‌شود:

1. مرحله صفر: راه‌اندازی زنجیره Beacon: این مرحله در تاریخ 1 دسامبر 2020 با هدف ایجاد زیرساخت اصلی اتریوم 2.0 و پیاده‌سازی مکانیسم اجماع اثبات سهام (PoS) آغاز شد. زنجیره Beacon به عنوان هسته مرکزی شبکه اتریوم 2.0 عمل می‌کند.
2. مرحله یک: ادغام زنجیره‌ها: در این مرحله، زنجیره Beacon با شبکه اصلی اتریوم ادغام شد و بدین ترتیب، انتقال کامل شبکه از مکانیسم اجماع اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) تکمیل گردید. این رویداد مهم در تاریخ 15 سپتامبر 2022 رخ داد.
3. مرحله دو: راه‌اندازی شاردها: هدف از این مرحله، توزیع بار کاری شبکه بر روی 64 زنجیره موازی یا شارد است. با اجرای این مرحله، مقیاس‌پذیری شبکه به طور چشمگیری افزایش خواهد یافت و انتظار می‌رود که زنجیره اصلی اتریوم (اتریوم 1.0) نیز به عنوان یکی از این شاردها عمل کند. برنامه‌ریزی اولیه برای اجرای این مرحله در سال 2022 انجام شده بود.

مکانیسم اجماع اثبات سهام (PoS) به مشارکت‌کنندگان شبکه امکان می‌دهد با سپرده‌گذاری مقدار مشخصی از ارز دیجیتال اتریوم (ETH) به عنوان وثیقه، در فرآیند اعتبارسنجی بلوک‌ها مشارکت کنند. تا تاریخ 30 نوامبر 2021، حداقل مقدار سپرده‌گذاری برای تبدیل شدن به یک اعتبارسنج 32 اتر تعیین شده بود.

اتریوم کلاسیک

اتریوم کلاسیک در واقع همان بلاک چین اصلی اتریوم محسوب می‌شود.

در سال 2016، مجموعه‌ای از قراردادهای هوشمند در پلتفرمی موسوم به The DAO (سازمان خودمختار غیرمتمرکز) موفق به جذب مبلغ قابل توجهی به ارزش 150 میلیون دلار از طریق فروش توکن گردید. این روش جذب سرمایه، به منظور حمایت از توسعه و گسترش شبکه اتریوم، به کار گرفته شد.

مدتی پس از این رویداد، یک هکر ناشناس موفق به سرقت حدود 50 میلیون توکن از DAO شد. این رخداد، جامعه رمزنگاری را بر آن داشت تا با انجام یک فورک سخت، شبکه را به دو بخش تقسیم کرده و وجوه سرقت شده را بازیابی کنند. فورک سخت به معنای ایجاد یک نسخه جدید از بلاک چین است که با نسخه قبلی ناسازگار بوده و عملاً دو بلاک چین مجزا را ایجاد می‌کند.

در نتیجه این فورک، دو بلاک چین مجزا به نام‌های اتریوم کلاسیک (که به نسخه اصلی وفادار ماند) و اتریوم جدید (که تغییراتی برای جلوگیری از تکرار چنین حوادثی در آن اعمال شد) شکل گرفت. این رویداد، رقابتی میان دو شبکه ایجاد کرد و به عنوان یک نقطه عطف مهم در تاریخ ارزهای دیجیتال شناخته می‌شود.

تاریخچه اتریوم

اتریوم، به عنوان یکی از پیشگامان حوزه بلاک چین، مسیر تکاملی پرباری را طی کرده است. تاریخچه این پلتفرم را می‌توان به شرح زیر خلاصه نمود:

• 2013: ویتالیک بوترین، بنیانگذار اتریوم، در مقاله‌ای سفید به تشریح ایده ایجاد یک پلتفرم برای توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز پرداخت. هدف او، ایجاد بستری بود که امکان اتصال دارایی‌های دنیای واقعی به دنیای دیجیتال را فراهم آورد. نام اتریوم نیز برگرفته از مفهوم اتر به عنوان محیطی نامرئی برای انتقال نور، انتخاب شد.
• 2014: توسعه فنی اتریوم به طور رسمی آغاز شد و ماشین مجازی اتریوم (EVM) توسط گاوین وود، مدیر فناوری اتریوم سوئیس، معرفی گردید. EVM به عنوان قلب تپنده اتریوم، محیطی امن و قابل برنامه‌ریزی برای اجرای قراردادهای هوشمند فراهم می‌کند.
• 2015: با ایجاد بلاک پیدایش، شبکه اصلی اتریوم به طور رسمی راه‌اندازی شد و این پلتفرم وارد مرحله عملیاتی گردید.
• 2018: اتریوم توانست از نظر ارزش بازار به رتبه دوم پس از بیت کوین دست یابد و به یکی از ارزهای دیجیتال پرطرفدار تبدیل شود.
• 2021: با اجرای ارتقاء لندن، تغییرات اساسی در مکانیسم کارمزد تراکنش‌های اتریوم اعمال شد. در این ارتقاء، پیشنهادی با عنوان EIP-1559 به منظور کاهش نوسانات شدید کارمزدها ارائه گردید. همچنین، در همین سال، اتریوم به بالاترین قیمت تاریخی خود رسید.
• 2022: یکی از مهم‌ترین رویدادهای تاریخ اتریوم، ادغام یا همان The Merge بود. با اجرای این ارتقاء، اتریوم از الگوریتم اجماع اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) مهاجرت کرد و به این ترتیب، مصرف انرژی شبکه به طور قابل توجهی کاهش یافت.

اختراعات بیت‌کوین و اتریوم فصل مهمی از تاریخ فناوری بلاک چین را رقم زده‌اند.

سخن پایانی

اتریوم، به عنوان یکی از پیشگامان عرصه بلاک چین، تحولی شگرف در صنعت فناوری اطلاعات ایجاد کرده است. از زمان پیدایش تاکنون، این پلتفرم با پشت سر گذاشتن مراحل مختلف توسعه و ارتقاء، به یکی از پرکاربردترین و ارزشمندترین ارزهای دیجیتال جهان تبدیل شده است. با بررسی تاریخچه، فناوری و کاربردهای اتریوم در این مقاله، به اهمیت این پلتفرم در شکل‌دهی آینده اقتصاد دیجیتال پی بردیم. بدون شک، اتریوم با قابلیت‌های منحصر به فرد خود، همچنان به عنوان یکی از بازیگران اصلی در عرصه بلاک چین به فعالیت خود ادامه خواهد داد و فرصت‌های بی‌نظیری را برای توسعه دهندگان و سرمایه‌گذاران فراهم خواهد آورد.

سوالات متداول