وقتی نوبت به جستجوی مکان‌هایی فراتر از زمین می‌رسد، همیشه سیارات نیستند که احتمال حیات در آن‌ها وجود داشته باشد بلکه برخی از جذاب‌ترین اهداف برای کشف حیات، قمرها می‌باشند. از قمرهای یخی سیاره مشتری مانند اروپا گرفته تا قمر زحل بنام انسلادوس. شواهد نشان می‌دهد که این مکان‌ها میزبان اقیانوس‌هایی متشکل از آب مایع در زیر پوسته‌های ضخیمی از یخ هستند که به احتمال زیاد حاوی نشانه‌هایی از حیات باشند. اکنون، شواهد جدیدی حاکی از امکان سکونت در انسلادوس است و ناسا در حال توسعه ماموریت‌هایی برای سفر به این قمرهای دوردست و جستجوی شواهدی از حیات است.
تحقیقات صورت گرفته درباره انسلادوس که در مجله PNAS هم منتشر شده بود، نشان می‌دهد که فسفر محلول در اقیانوس انسلادوس وجود دارد. فسفر محلول عنصر مهم برای حیات است که در RNA ،DNA، غشای سلولی، دندان و استخوان‌های داخل بدن ما یافت می شود. با مطالعه داده های کاوشگر کاسینی (Cassini)، محققان توانستند مدلی از اقیانوس انسلادوس و چگونگی حل شدن مواد معدنی در آن ایجاد کنند.
این موضوع نشان دهنده تغییر نگرش برای کاوش حیات بیرون از زمین است. قبل از این تحقیقات، جستجو در سیارات بالقوه برای سکونت که در سطح آن آب مایع وجود داشته باشد، رایج‌تر بود. اکنون، یک رویکرد جایگزین، جستجوی عناصر لازم برای زندگی در اقیانوس‌هایی است که ممکن است زیر سطح جهان‌های سرد وجود داشته باشند.
کریستوفر گلین از موسسه تحقیقات جنوب غربی در بیانیه‌ای گفت: «ما اکنون به دنبال بلوک های سازنده حیات از جمله مولکول های آلی، آمونیاک، ترکیبات حاوی گوگرد و همچنین انرژی شیمیایی مورد نیاز برای اثبات وجود حیات هستیم. تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که ممکن است فسفر در اقیانوس انسلادوس کمیاب باشد، که امید برای وجود زندگی را کم‌تر می‌کند.»
اما یافته‌های جدید نشان می‌دهد که انسلادوس می‌تواند حاوی فسفر بیشتری باشد. گلین استدلال می‌کند که برای تأیید این موضوع باید دوباره از قمر زحل بازدید کرد.
یکی از راه‌های بالقوه برای تحقق این امر، پروژه Ocean Worlds Life Surveyor (OWLS) ناسا است. هدف از این پروژه جستجوی حیات در سیارات آبی و ساخت ابزارهای علمی برای تجزیه و تحلیل نمونه‌های مایع است که برای تحقیق در جهان‌های اقیانوسی مانند انسلادوس مناسب است. به لطف این ابزارها، نیازی به حفاری پوسته یخی ضخیم برای دسترسی به آب اقیانوس‌ها نیست. یکی از راهکارها عبور دادن فضاپیما از میان یخ‌فشان‌هایی است که از سطح انسلادوس فوران می‌کنند.
پیتر ویلیس، محقق ارشد و مدیر علمی پروژه OWLS، در بیانیه‌ای گفت: “چگونه می‌توان یک یخ را یک میلیارد مایل دورتر از زمین برداشت و بررسی کرد که آیا شواهدی از حیات وجود دارد یا نه؟ ما می‌خواهیم قوی‌ترین سیستم ابزاری را برای این کار بسازیم تا به دنبال نشانه‌های شیمیایی و بیولوژیکی حیات باشیم.»
اگر محتوای ما برایتان جذاب بود و چیزی از آن آموختید، لطفاً لحظه‌ای وقت بگذارید و این چند خط را بخوانید:
ما گروهی کوچک و مستقل از دوست‌داران علم و فناوری هستیم که تنها با حمایت‌های شما می‌توانیم به راه خود ادامه دهیم. اگر محتوای ما را مفید یافتید و مایلید از ما حمایت کنید، ساده‌ترین و مستقیم‌ترین راه، کمک مالی از طریق لینک دونیت در پایین صفحه است.
اما اگر به هر دلیلی امکان حمایت مالی ندارید، همراهی شما به شکل‌های دیگر هم برای ما ارزشمند است. با معرفی ما به دوستانتان، لایک، کامنت یا هر نوع تعامل دیگر، می‌توانید در این مسیر کنار ما باشید و یاری‌مان کنید. ❤️
