احیای جنگل ها – نفسی تازه برای مردم و زمین

جنگل ها مواد خام را برای صنعت خمیر و کاغذ، تولید مبلمان و غیره فراهم می کنند.  بنابراین این منابع باید تجدید شوند.  با این حال، احیای جنگل نه تنها برای حمایت از نیازهای صنعتی مهم است، احیای جنگل تغییرات آب و هوایی را معکوس می کند زیرا درختان دی اکسید کربن را مصرف می کنند و اکسیژن تولید می کنند.  تلاش‌ها برای احیای جنگل با بهبود آمار سلامت جمعیت زمین و محیط زیست به طور کلی مرتبط است. مزارع جنگلی، کسب و کاری است که نیاز به مدیریت عاقلانه برای کسب سود دارد.

احیای جنگل چیست و علل آن

احیای جنگل، جایگزین درختان بریده شده با نسل جدیدی برای اهداف مختلف است:

• بازسازی پس از برداشت چوب تجاری
• غرامت پس از گسترش زمین در اثر فعالیت های انسانی
• طراوت پس از پیری جنگل
• بازسازی پس از بلایای طبیعی
• حفظ تعادل اکوسیستم و تنوع زیستی
• ایجاد زیستگاه برای جوامع بوم گردی و غیره

بهترین شیوه‌های احیای جنگل، کاشت فوری را پس از قطع یا نابودی جنگل توصیه می‌کنند.  بنابراین، طبق مقررات دولتی در بسیاری از کشورها، شرکت های قطع درختان باید با کاشت درختان جدید پس از قطع درخت، تعادل را بازگردانند.

چرا احیای جنگل مهم است؟

اهمیت این موضوع با نقشی که درختان در سیاره ما دارند توضیح داده می شود. جنگل های جدید به جلوگیری از فرسایش خاک  یا بیابان زایی  کمک می کند. آنها برای محافظت از ساختمان ها و مزارع در برابر باد مهم هستند. درختان در امتداد سواحل رودخانه یا خطوط ساحلی منطقه ساحلی را تقویت و تثبیت می کنند.  جنگل ها زیستگاه طبیعی گونه های منحصر به فرد هستند که در برخی موارد در هیچ جای دیگری نمی توان آنها را یافت.  به همین دلیل است که نه تنها بازسازی مناطق تخریب شده، بلکه کاشت مناطق جدید برای تازه کردن پوشش درختان نیز مهم است.

احیای  جنگل همچنین برای  احیای جنگل های تخریب شده پس از بلایای طبیعی مانند آتش سوزی، سیل، زلزله و غیره کاربرد دارد. این تکنیک همچنین برای بازیابی جنگل ها به دلیل مداخلات مصنوعی  مانند معدن، استقرار سایت باستان شناسی یا ساخت و ساز استفاده می شود.  بنابراین، احیای جنگل یک روش کارآمد برای مقابله با جنگل زدایی و بهبود وضعیت اکولوژیکی است.

روش های احیای جنگل

درختکاری

این بخش مهمی از احیای جنگل است، کاشت به دو صورت طبیعی یا مصنوعی انجام می شود.  فرآیند احیای طبیعی جنگل به ریشه زایی دانه ها و جوانه های درختان مجاور بدون کمک انسان متکی است.  با این حال، احیای جنگل های طبیعی کافی نیست و زمانی که جایگزینی درخت مستلزم مشارکت مردم باشد، باید توسط تکنیک های دیگر پشتیبانی شود.

اصلاح خاک ها

خاک ها برای رشد به میکروب ها و حشرات کوچک مانند صدپا، سوسک و کرم نیاز دارند.  افزودن مواد آلی به خاک می تواند به طور اساسی جنگل را تغییر دهد و از سلامت جنگل های بازسازی شده حمایت کند.

حفاظت از راهروهای حیات وحش

نگاه کردن به چگونگی حرکت و تکثیر گیاهان و حیوانات در مناظر طبیعی، کلید احیای جنگل است.  راهرویی به عرض یک استخر می‌تواند به حیوانات اجازه دهد تا در میان مناطق مختلف جنگل سفر کنند و شانس زنده ماندن، تولید مثل و شکوفایی آن‌ها را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.

مدیریت پایدار زمین

بازسازی موفقیت آمیز باید با شیوه‌ها و فناوری‌هایی اطلاق شود که هدف آن یکپارچه‌ سازی مدیریت زمین، آب و سایر منابع زیست‌ محیطی برای برآوردن نیازهای انسان و در عین حال تضمین پایداری بلند مدت، خدمات اکوسیستمی، تنوع زیستی و معیشت باشد. همکاری با دولت‌ها برای ترویج شیوه‌ هایی مانند زراعت جنگلی، یک تکنیک کشاورزی که شامل کشت و حفاظت از درختان در میان محصولات یا مراتع برای استفاده بیشتر و پایدارتر از زمین است. این موضوع مزایای زیادی برای تلاش‌های احیای جنگل فراهم می‌کند.

مزایای احیای جنگل

احیای جنگل مزایای زیادی به همراه دارد که مهمترین آنها به شرح زیر است.

احیای جنگل و کاهش تغییرات آب و هوایی

انتشار بیش از حد کربن یک محرک اصلی برای گرم شدن کره زمین است و اینجاست که می توانیم از جنگل کاری برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی استفاده کنیم.  احیای جنگل چگونه بر چرخه کربن تأثیر می گذارد؟  در فرآیند فتوسنتز، درختان کربن را جذب کرده و آن را به مواد مغذی مورد نیاز برای رشد خود تبدیل می کنند.  هر چه جنگل جوان تر باشد،  کربن بیشتری  می تواند ذخیره کند.  اساساً، چوب خشک شده در کوره حدود 50 درصد کربن دارد، به این معنی که توانایی درختان برای انباشت کربن قابل توجه است. علاوه بر این، کربن زیادی در خاک های جنگلی جدا می شود.  بنابراین، احیای جنگل یک عمل مهم برای حذف تغییرات آب و هوایی است.

بهبود کیفیت هوا

فتوسنتز یکی دیگر از مزایای احیای جنگل را توضیح می دهد زیرا گیاهان نه تنها کربن را جذب می کنند بلکه اکسیژن آزاد می کنند و تعادل را حفظ می کنند.  به همین دلیل، جنگل ها به عنوان ریه های سیاره ما شناخته می شوند.  به همین ترتیب، هر چه جنگل های بیشتری داشته باشیم، هوای پاک تری تنفس می کنیم.  همچنین، احیای جنگل برای جلوگیری از طوفان های گرد و غبار کارآمد است و به خلوص هوا می افزاید.

افزایش تنوع زیستی

جنگل ها دارای بیشترین درصد تنوع زیستی زمینی هستند. در میان جنگل ها، مناطق استوایی بیشترین تنوع زیستی را در این سیاره دارند. در حالی که جنگل های استوایی تنها 6 درصد از مساحت جهان را تشکیل می دهند، نیم تا سه چهارم گونه های گیاهی و جانوری زمین را در خود جای داده اند. جنگل های بارانی آمازون  هزاران گونه درختی و 50000 گیاه دیگر را به غیر از جانوران فراوان در خود جای داده است که بسیار مجذوب کننده است.

موسسه World Resources Institute  تلفات جنگل های اولیه استوایی در سال 2019 را در  رتبه سوم  در قرن بیست و یکم قرار داد. در این راستا، احیای جنگل‌های بارانی امروزه یک کار مهم است.  با انقراض گونه های کمیاب، هم در قلمرو گیاهان و هم در قلمرو حیوانات مبارزه می کند.

احیای زیستگاه های حیات وحش

وقتی پوشش جنگلی از بین می رود، حیات وحش از زیستگاه طبیعی خود محروم می شود.  برای حیات وحش این مسئله می تواند به معنای از دست دادن سرپناه، منابع غذایی و مسیرهای مهاجرت باشد.  درگیری‌ های انسان و حیات وحش مانند شکار غیرقانونی با کوچک شدن زیستگاه و گسترش جاده‌های جدید چوب‌ برداری به مناطقی که قبلاً ثبت نشده بودند، افزایش می‌یابد. برخی از گونه ها فقط در مناطق جدا شده می توانند وجود داشته باشند.  بنابراین، احیای جنگل برای حفظ جمعیت آنها ضروری است.

حفظ چرخه آب و کیفیت آب

درختان آب باران را از طریق جذب آن با برگ و ریشه ذخیره می کنند.  در عین حال، آنها همچنین از طریق تعرق رطوبت را در جو آزاد می کنند و رطوبت را افزایش می دهند.  به این ترتیب، جنگل ها دمای هوا را در منطقه نزدیک تثبیت می کنند.  آنها همچنین به حفظ سطح آب کافی در آب های محلی کمک می کنند.  از آنجایی که درختان رطوبت را حفظ می کنند و رواناب را کاهش می دهند، احیای جنگل ها همچنین نفوذ آب و کیفیت آب را بهبود می بخشد.

غنی سازی حاصلخیزی خاک

احیای جنگل به  چند دلیل  به  سلامت خاک  کمک می کند:

• جنگل یک زیستگاه برای میکروارگانیسم های خاک است که در تجزیه شرکت می کنند و باروری را افزایش می دهند.
• برگ ها و شاخه های افتاده ماده آلی برای خاک را تشکیل می دهند.
• سیستم های ریشه ای قوی، زمین و خاک را در جای خود نگه می دارد و از فرسایش خاک و رانش زمین جلوگیری می کند.
• درختان با کاهش رواناب آب، مواد مغذی را در خاک حفظ می کنند.

پیشگیری از سیل

درختان نه تنها رطوبت را جذب می کنند، بلکه مانعی برای جریان آب در هنگام سیل یا بارندگی ایجاد می کنند.  بنابراین، سرعت جریان ها را کاهش می دهند و جذب آب را بهبود می بخشند.  با جلوگیری از وقوع سیل، احیای جنگل خسارات و تلفات را کاهش می دهد.

معکوس کردن بیابان زایی

خاک های لخت مستعد فرسایش بادی و آبی هستند که منجر به بیابان زایی می شود.  احیای جنگل از دو طریق به این موضوع می پردازد: با ریشه درختان و پوشش رویشی کف جنگل.

مدیریت احیای جنگل

اثرات احیای جنگل با مدیریت صحیح بیشتر مشهود است.  بنابراین، بسته به اینکه هدف از احیای جنگل (احیاء پس از جنگل زدایی غیرقانونی، برداشت، آتش سوزی و غیره) چیست، تدوین یک طرح احیای جنگل مهم است.

با اهداف مختلف، بهترین درختان برای احیای جنگل نیز متفاوت خواهند بود.  یکی از گونه ها بیشترین جذب کربن را دارند، در حالی که گونه های دیگر سریعترین رشد را دارند.  برخی از آنها با اکوسیستم مستقر مناسب ترند.

بحث دیگر این است که آیا احیای جنگل می تواند اکوسیستم جنگل قبلی را احیا کند یا خیر.  در اینجا بستگی به گونه دارد.  یک نوع درخت تنها باعث ایجاد جنگل تک کشت می شود، در حالی که گونه های متعدد تنوع زیستی را افزایش می دهند.  جنگل های تک کشت بیشتر در معرض  بیماری های درختی  و سایر شرایط نامساعد هستند، در حالی که جنگل های چند فرهنگی شانس بیشتری برای زنده ماندن دارند.  علاوه بر این، برش‌های برنامه ریزی شده یا  سوزاندن تجویز شده  ابزاری کارآمد برای سرعت بخشیدن به بازسازی طبیعی و تنوع اکوسیستم هستند.

مدیریت احیای جنگل و نظارت با  سنجش از راه دور به خصوص در مکان های صعب العبور آسان تر است.  با تصاویر ماهواره‌ای، جنگل‌ بانان می‌توانند  پیشرفت جنگل‌ کاری را زیر نظر بگیرند، اگر مشکلی پیش آمد به‌ موقع متوجه شوند و مطابق با آن واکنش نشان دهند. 

سخن آخر

شیوه های مدیریت هوشمند زمین باید برای اطمینان از باقی ماندن منابع جنگلی پایدار در آینده وجود داشته باشد و تکنیک های مدیریت زمین مانند ایجاد  گذرگاه حیات وحش  می تواند به اتصال جمعیت های حیات وحش در یک چشم انداز تکه تکه کمک کند.

ما می دانیم که جنگل زدایی یک مشکل جدی برای زمین است.  این بدان معناست که مسئولیت ما به عنوان یک گونه این است که هر کاری می توانیم انجام دهیم تا از ایجاد تأثیر پایدار این موضوع بر سیاره مان جلوگیری کنیم.  این امر مستلزم اقدام سریع دولت‌ های محلی و ملی برای  ایجاد تغییراتی است که از جنگل‌ هایی که هنوز داریم  محافظت کنند.